Kafe Antzokian

Kantuak/Canciones

1 - EGIA DA 3’09”

2 - BIZITZA EDER DENEAN  4’30”

3 -  ZURE ETXERA NOA 3’47”

4 - ESAN GABEKO ARRAZOIA 3’35”

5 - ZERUTIK GERTU EZ DA ONDO EGOTEN 6’17”

6 - HARGINENEAN  4’34”

7 - ZAZPI NOBIO 2’55”

8 - LERA ZAKURREN BALADA 3’45”

9 - HEMEN NAGO  5’16”

10 - AHOTS URRUNAK 2’27”

11 - BELAUNIKO 7’09”

12 - NIREKIN GERATU  3’37”

13 - BELTZARANA  5’14”

14 - EZ DA POSIBLE  3’08”

ARKAITZ MINER: Gitarra, biolina eta mandolina. Ahotsak.

FERNANDO “Lutxo” NEIRA: Baxua.

HASIER OLEAGA: Bateria eta ahotsak.

RUPER ORDORIKA: Ahotsa eta gitarrak.

DAVID SOLER: Gitarra eta Pedal-steel-a.

Kafe Antzokian. 2018.ko Abenduan



1-EGIA DA (Ruper Ordorika)

Egia da,
egunero berresten da argia,
egia da.
Ahabiak
eskuetan zubiko bidean,
etxe aldera.

Larre beteak, arrats distiraz,
maldan gora noanean.
Baita egunik ilunenean ere
berresten da eguzkia.

Ahabiek
eskuetan utzi arrastoak
dirudi odola.
Garbitzean
entzun ditut gaurko gertaerak
irratian.

Larre beteak, arrats distiraz,
bat batean lekutan dira.
Baita egunik  ilunenean ere
berresten da eguzkia.

Eguzkia
egunero albisteen gainetik doa,
egia da,
egia da, egia da.

2-BIZITZA EDER DENEAN (Ruper Ordorika)

Aski zait maite ditudanen alboan izatea,
elkarren ondoan nahikoa dela baieztatzea,
bizimodua
lagunarekin dastatzea.

Ederra ilunkeran lagun bakanarekin solastea,
aski duzu adiskidea aldean dela sentitzea,
bizimodua
lagunarekin dastatzea.

Berbaz eta aburuaz haruntzago sentitzean
jakinduria ixilenari besoak zabaltzea,
bizimodua
lagunarekin dastatzea.

Ohartu naiz: zuk badakizu esan gabeko hitza,
nola osatzen ahal den nire modukoen gaitza,
dena esatea ez baita ezinbesteko baldintza,
ixilean nago, aski zait: zure alboan natza.

Oh,oh, oh,
bizitza eder denean,
goxo binaka ibiltzea bertan murgilduta!





3-ZURE ETXERA NOA (Ruper Ordorika) 

Zure etxera noa,
bidean gora noa
babeslekura.
Emaidazu gakoa,
behebarrukoa,
han itxaroteko
urrats ezagunen ttipi ttapa.

Eguzkiak irten du,
behingoz aske
neguko bihotzetik.
Goazen erreka aldera,
etxetik behera,
euriteen ondoren
zure baratzean zer dagoen.

Zure etxera goaz,
bidean gora goaz
hasiberrien pozaz,
baratza da eder-eder,
erreka aldea ere,
munduak badu onik
egin dezagun kantuan goxoki,
egin dezagun kantuan goxoki
munduak baitu onik.

4-ESAN GABEKO ARRAZOIA (Ruper Ordorika) 

Ixilik zaude, non da zure ahots laguna? 
Ozenki mintzo zait gaur zure ixiltasuna:
egiazko ipuinetan legez, 
zientzia liburuan ere ez da
hain ozen mintzo egia,
hain nabarmen, hain garden, egia.

Zure ordez ote da mintzo mundua?
Esan gabea ere ulertu behar al dut, ba? 
Sekretoa ostoz osto biluztu, 
gezur batean nahastu,
egia hori ez da maitagarri,
zure egia ez baita entzungarri.

Laster nauzu utziko,
haizeak ere susmoa dakarkit,
aldean ez daukat
esan gabeko arrazoia baizik.
Argi printza batzuk etsi-etsian 
sartu nahian dabiltza zure etxean.

Laster dena ahaztuko
Pazku goiztxo ederrean ote ?
Ala berantago, Besta Berri bezpera batez ?
Argi printza azkenak, etsi-etsian
sartu nahian dabiltzala zure etxean.

Ixilik zaude, non da zure ahots laguna?
Ozenki mintzo zait gaur zure ixiltasuna. 

5-ZERUTIK GERTU EZ DA ONDO EGOTEN

(Hitzak: Dionisio Cañas- Doinua: R. Ordorika)

Zerutik gertu ez da ondo egoten,
nik badakit luzaro bizi izan naizelako
lurraren eta zeruaren artean.
Hobea da hemengo
bazter txiki hau
non egunsentiko xoriek deitzen zaituzten,
non xinaurriek
beren bideak egiten dituzten,
non armiarmak bere tranpa
jartzen duen barkamenik gabe.
Zerutik gertu zuloak daude
zure bihotza bezain beltzak,
zerutik gertu ez dira entzuten  albisteak
beren odol putzuekin,
gaizki egoten da zerutik gertu,
ez, nik ez dut zerutik gertu egon nahi,
hemen egon nahi dut, lurrean etzanda,
bere taupadak, amodioak eta miseriak
entzunez,
sagarrondoen loreen zain,
labexomorroen muxu goxoa,
goruntz begira lainoak nola pasatzen diren.
Euria egiten duenean
urak garbi dezan
hildako guztien oroimena,
zerutik begiratzen gaituzten hildakoak,
horiei eskatzen bait diet
lasai utz nazaten,
zerutik urrun.

6-HARGINENEAN (Ruper Ordorika)

Amaia-ri, Anjeli eta Jonan-i.

Goizean goizik jeikitzen naiz hemen,
lehen eguzkiak Malloak doi gorritzen,
auzoko bidea gora doa apalik,
Etxaburukoa baratze aldean dabil
patxadaz begira, begira lurrari,
etengabe aldatzen ari den soroari.

Kantu bat goiz berriarendako,
kantu bat bizi pozaren alde.

Esaidazue, non ninteke hobeki?
hemen jo dezaket neure musika ozenki,
errekan igeri Goiko Olan adiskideekin,
lo kuluxka gero bildotsen arranekin.

Anaia eta biok festara joango gara,
gaurkoa eginda behera tabernara,
Zumetaren lanak bidenabar goza,
kadrilla alegera: biba Pellot! Biba besta!

Kantu bat...

Goizean goizik jeikitzen naiz hemen,
aireak dakarren kanpai urrunak entzuten,
hemen ederki egoten da apartean,
barka nazala zorigaitzeko denak.

7-ZAZPI NOBIO (Herri kanta/ R.Ordorika, B. Martinez,  J.Tapia) 

Lelengo nobioa 
Jose auzokoa,
zuk izan beharko dozu 
neure esposoa. 

Bigarren nobioa 
zala Usebio, 
egunean pezeta bi 
daukoz diario. 

Hirugarren nobioa 
zala Ujenio,
neuk bere eduki neban 
hainbat amorio. 

Laugarren nobioa 
zala kuberua, 
mutil galanta baina 
bekoki pardua. 

Bosgarren nobioa 
zan zapataria, 
koxoa izan ez balitz 
kontsolagarria. 

Seigarren nobioa 
Ustakio eulea,
praka zahar inozente 
koitedu pobrea. 

Zazpi nobio euki euki dodaz
urte bi t'erdien 
zazpigarrena daukat 
inozko larrien. 

Baina nik euki neban
ezkondu guria
eta niri emon eusten
erretiradia.

8-LERA ZAKURREN BALADA (J. Sarrionandia /  R. Ordorika) 

Balea hezurrez eginiko lera daramazuen
zakur begi urdinok, aiaiai,
zer dela eta zoazte ipar haizearen kontra
elur eternalezko lautadetan barrena?

Izotzezko itsaso mortuari azkura egiten diozuen
zakur salbaia eta gosetuok, aiaiai,
nor da zuen jabe, zein dama zuri zerbitzatzen duzue
latigopean, aho behelainozko bidean?

Zein helburu, zein mandatu, zein fantasiagatik
lehertzen zarete ekinean, aiaiai,
baldin eta helburua, mandatua, fantasia
ez bada sekula zeuena izanen?

Giza jendea igloo tipira sartuko denean
zuek kanpoan geratuko zarete, aiaiai,
zeuetako lagun ahulena akabatu beharko duzue
gosea berdindu beharrez.

Itzal luzeen herrialdeko zuritasun eternaleko
zakur zuri proletariook, aiaiai,
ez duzue zaunka egiten eta, uluka,
oihan epeletako otsoen antza duzue.

9-HEMEN NAGO  (Ruper Ordorika)  

Herririk herri ibilita,
bidaztia naiz
iItzulerako bidean,
ailegatu da bela ontzia
moila ezagunera
bat batean dena soseguz
dena batera etorri da.

Harri bitxia idunekoan
tatuaian bihotz bat
etxe aurrean palmondoa,
hango eta hemengo bideak
ordukoak eta oraingoak
bildurik ekarri ditu
bere artean bidaztiak.

Hemen nago,
hemen nago,
hemen egonik nonnahi nago…

10-AHOTS URRUNAK (Ruper Ordorika)

Ahots urrunak deika.
Ahots urrunak deika.

Halako batez dirudi denak ere,
gauza xumeenak ere,
lotu nahi zaituen,
aingura zaharrak ez baitu utziko
belaontzia solte,
haizearen meneko.

Entzun:
Ahots urrunak deika.
Ahots urrunak deika.

Orduan onena da aingura jasotzea
bihotza ibil dadin
haizearen menera.
Beharbada nekez baina ageriko zaizu
norako berrian
lagun mina nor duzun.

Entzun…

Arin, arin, jaun xoferra, zoaz,
aguro  behar nuke
estaziora  egin.
Bila nor aterako zaidan nik badakit,
haren eskua nahi dut:
ez nago bakarrik. 

11-BELAUNIKO  (Ruper Ordorika) 

Iragan igandeko elurra ari zen urtzen
kaleetatik nekez zihoan jendeak
elurra zapaldu eta nonnahi
sortzen lokatz beltz hori.
Han parketxo bat bada
kalea bi egiten den horretan, badakizu,
betiko Coca-Cola anuntzioa dagoen horretan
gizon bat zegoen
belauniko eta negar batean,
belauniko eta negar batean.

Barru-barrutik ari zen negarrez
gizon bat gainezka,
biktima bat ezinean,
gizon hura:
belauniko eta negar batean,
belauniko eta negar batean.
Barru-barrutik ari zen negarrez
gizon bat bakarrik
jendetzaren erdian,
gizon hura:
belauniko eta negar batean,
belauniko eta negar batean.

Ba, kaleetatik nekez zihoaztenek
beste erremediorik ez zeukaten
begiratu egin behar,
heuren burua begiratu egin behar ispiluan
belauniko zegoenaren negar malkoek osatu ispiluan.
Eta heuren burua ezagutzean ikusi bertan
soilik iraupenerako bizi den morroi bat,
eta ikusi bertan erlojua geldirik ixtant batean,
eta ikusi bertan txori ero bat zirkuluan,
zeren eta parke horretan
gizon bat zegoen
belauniko eta negar batean,
belauniko eta negar batean. 

Negua da,
Iluntzeko zazpirak,
nazkagarria da kalean ibiltzea,
batzuk dirua eskeiniz zaizkio zuzendu.
Eta belauniko dagoen gizonak
oihu ikaragarri bat bota du esanez:
ez dut dirurik nahi, ez dut dirurik nahi.
Zergatik ez daukat bizi leku bat?
Zergatik ez familiarik?
Hori da nahi dudana,
nik nahi dudana.

Hau dena itzulika dabil
gure buruetan
banan-banan gabiltzala abenidan,
bi kale beherago argi dago
hura gizon bat besterik ez zen
belauniko eta negar batean,
belauniko eta negar batean.

12-NIREKIN GERATU (Ruper Ordorika)

Tori errezil sagar bat,
eman zure paltoa,
geratu zaitez nirekin.
Ogi egin berria,
intxaurrak eta gaztaia,
ipuinetan bezala.

Hodeien azpian,
sasien gainean,
han da mundua deritzana.
Han bizi daitezela,
bihotza bahituran,
eta gu bildurik elkarrengana.

Izara zuri-zuriak,
garai bateko arropak,
kulunkatzen eguzkitan.
Piku usain eztiak
gure trapu zaharrak
goxatzen dituenean.

Hodeien azpian,
sasien gainean…






13-BELTZARANA (Ruper Ordorika)

Goiz batez joan nintzaion
etxean ez zen inor
bera bakarrik atean (besteak lanean izango ziren).
Hitz handirik ez zen esan han,
eskatu egin nion eta hark eman,
hura egun perfektua! Egun zoragarria!

Polita zu, itsusi ni,
etxe aurrean eserita.
Beltzarana, andre ederra,
nire ondoan eserita.
Den dena perfektua da
zeruak eta lurrak ere,
den denak badu orain zentzurik, benetan:

Zazpi planetak, zazpi jainkoak,
zazpi puntako izarrak,
zazpi izara odoleztatuak,
zazpi zeruak, den denak.

Geroztik maiz naiz joaten, 
maiz etxe aurrean esertzen
berarekin ilunkeran. (Hori plazer dudana!).
Hitz haundirik esan gabe,
jakinaren gainean gara,
ixilunerik ederrenak! (Horiek dira ederrenak...)

Polita zu, itsusi ni,
etxe aurrean eserita,
beltzarana, andre ederra,
nire ondoan eserita. (Horixe ederki egotea).
Den dena perfektua da,
zerua eta lurrak ere,
den denak badu orain zentzurik,benetan:

Zazpi planetak, zazpi jainkoak...

14-EZ DA POSIBLE (Ruper Ordorika)